Ik ben een wittewijnmama!

Met dit zonnetje denk ik vlug aan de zomer en aan genieten met m’n gezin of vrienden met een wit wijntje in de hand. Zwembadje in, barbecue aan…heerlijk! Doordat ik aan dat wit wijntje dacht schoot er iets door mijn hoofd dat eerder dit jaar voorbijkwam op IG en waar ik eigenlijk veel aan had.
Het zorgde ervoor dat ik nog meer foert durfde zeggen tegen wat ik zou moeten doen als mama volgens de maatschappij (niet te veel wijn drinken om te beginnen).

Scrollend door Instagram zag ik het voorbij komen: een test die me zegt wat soort moeder ik ben!

JAWEL!

Je hoort het goed, er is een test die aan de hand van mijn antwoorden verteld wat soort moeder ik ben!
Die dag deden alle moeders duidelijk mee, story’s vol percentages ploetermoeders, milde moeders, oermoeders, ze waren er allemaal en ze deelden allen welke soort moeder ze waren volgens de test, remember?
Mocht ge het willen weten,
ik ben een wittewijnmama, 40% begot!

Laat het even binnen komen, een witte wijn mama... wat zegt dat over mij?
Zegt dat iets over hoe ik met de situatie -a.k.a. de opvoeding van de kinders- om ga of dat ik volgens bepaalde normen geclassificeerd word als een mama die tijd heeft om witte wijntjes te drinken?
Of wacht, ik ben ondertussen al chill genoeg als ouder zodat ik witte wijntjes kan drinken en me niet druk maak om de zoveelste ruzie of oogdraai, boeien of uitbarsting?

Wat zou dit nu betekenen?
Moet het iets betekenen?
Betekent het iets voor jou?
Waarom wordt dit geschreven?
Waarom delen we het massaal?
Waarom doe ik de test in godsnaam?

Ik kan daar soms te veel over nadenken en eigenlijk is dat niet nodig maar ik ben niet de beste in dingen loslaten, dus ja, ik heb daar over nagedacht!

Effe in een notendop:

Het komt er op neer dat ons te veel gezegd wordt dat als we dit doen dan zijn we zus en als we dat doen dan zijn we zo.
Maar uiteindelijk zijn we gewoon onszelf met onze eigen gewoontes en patronen die we nog meezeulen van vroeger, toen onze ouders ons vertelden wat we moesten doen.

How to be a good girl, how to be a good mom, how to be a good wife!

Ge hoort het al, ik zit me hier even druk te maken om een testje terwijl ik al van vroeger te horen kreeg wat voor iemand ik moest zijn als meisje, wie ik moest worden als vrouw!
Misschien moet ik dan maar blij zijn dat ik een witte wijn mama ben!
Dat is een mama die vrijgevochten genoeg is om te zeggen, FOERT, ik drink een wit wijntje ipv een colaatje.
Een mama die losbreekt van wat moet en mag en wat ze heeft aangeleerd om te doen!
Een mama die haar eigen leven in handen heeft!

Tot zover de race in mijn hoofd…

Want als het er op aankomt heb ik mijn eigen leven in handen en kies ik zelf of ik een wit wijntje drink of niet, maar ik ga ook nog altijd gebukt onder vastgeroeste rollenpatronen die er met de paplepel zijn ingepropt!

Ik voel ook de neiging om én een goede huisvrouw te zijn én een goede moeder én een carrièrevrouw. Om dan nog maar te zwijgen over hoe ik me als vrouw moet gedragen in bed…. Al die onbewuste verwachtingen die in mijn hoofd zijn gestoken en bevestigd worden door de wereld rondom me zorgen ervoor dat ik niet het gevoel heb dat er iets kan veranderen voor mij. Voor ons, vrouwen, meisjes.

Maar dat kan wel!

Liefste vrouwen, moeders, meisjes…dat start bij onszelf. 💪🏻🤘🏻

Wij kunnen zelf bepalen aan welke verwachtingen we voldoen en welke niet, wat wel belangrijk is voor ons gezin en wat niet.
Koken we elke avond of wisselen we af met de man, of beter nog, bestellen we foodboxen?
Wij moeten het niet doen zoals onze moeders, ook al geven ze ons vaak raad en is die goedbedoeld en niet altijd fout.
Maar we kunnen zelf kiezen in welk rollenpatroon we kruipen, sluipen, ons parkeren! We kiezen zelf voor wat we kunnen en willen instaan en voor wat niet.

Ik hoor u al: “als ik het niet doe, wie dan wel?”

Ik ken dat, ik roep dat tegen mezelf ook.
Maar ik kan ook aan mijn man vragen of hij elke dag eten wil maken omdat hij vroeger thuis is. Ik kan kiezen voor een foodbag ipv telkens een maaltijd uit mn mouw te schudden. Ik kan kiezen om mijn huis niet elke week te poetsen zodat ik wel tijd heb om te gaan lunchen met vriendinnen of gewoon niks te doen!

We zitten vol verwachtingen die we in ons hoofd steken, wat zorgt voor veel moetjes (ik krijg da nie meer anders gezegd, damn die juffen met hun moetjes!) Het lijkt misschien alsof we veel moeten maar eigenlijk is dat niet zo, we denken dat we veel moeten, we leerden dat we veel moeten, maar eigenlijk

MOETEN WE JUST NIKS!

Door dat veel moeten slaan we soms tilt, zien we geen uitweg meer en loopt de emmer over, maar weet, dat hoeft niet. In de opvoedingsondersteuning die ik bied gaan we dieper in op de verwachtingen die jij als moeder bij jezelf legt. Hoe die zorgen dat je gezin op een bepaalde manier moet functioneren om alles te laten draaien. Hoe de vele verwachtingen ook zwaar wegen op je kind en op je partner en op welke manier zij dit uiten. Je kind laat ongewenst gedrag zien of je partner maakt meer ruzie met je… Hoe uit zich dat bij jou?

Sofie

P.S: ik start telkens met een gratis eerste gesprek om te zien of ik je kan helpen en of jij wil dat ik je help ;-).

P.S: ik ben eigenlijk meer een cava of prosecco mama maar vergeef me dat ik mezelf voor deze blog even een witte wijn mama noem. Deze cava mama dankt u.

P.P.S: Ik heb het hier nu over de rollenpatronen van vrouwen omdat ik een vrouw ben. Het is niet dat ik die van mannen over het hoofd zie of als onbestaande ervaar maar ik heb niet het gevoel daar over te kunnen bloggen omdat ik zelf geen man ben. Dit betekent niet dat mannen niet gebukt gaan onder die rollenpatronen, het zijn er gewoon andere dan de onze waar ze tegen moeten vechten, keer op keer.